نکاتی بهداشتی برای زائران اربعین در برابر آبله میمونی در ازدحام جمعیت زائران اربعین خطر مبتلا شدن به آبله میمونی وجود دارد رعایت نکات بهداشتی می تواند در طغیان این بیماری موثر باشد. به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از استان مرکزی؛ آبله میمونی، بیماری نادر که اخیراً در کشورهای مختلف جهان شیوع یافته است. و توجه کاربران فضای مجازی را به خود درگیر کرده است. دانشمندان در سراسر جهان در تلاش هستند تا علت شیوع و پدید آمدن این ویروس را شناسایی کنند. تا امروز آبله میمونی خیلی شایع نبود ولی کم توجهی به آن می تواند خطرزا باشد.



تاریخچه آبله میمون

آبله میمونی اولین بار در سال 1958 زمانی که شیوع دو بیماری شبیه آبله در بین میمون هایی که برای تحقیق نگهداری می شدند، کشف شد. از این رو آبله میمون ها نامگذاری شد. اولین مورد انسانی آبله میمون در سال 1970 در جمهوری دموکراتیک کنگو در طی یک دوره ثبت شد. از آن زمان آبله میمون در سایر کشورهای آفریقای مرکزی و غربی در انسان ها گزارش شده است.

این بیماری سال ها پیش نیز در جهان و در برخی کشورها شیوع پیدا کرده بود و در برخی مواقع شاهد مبتلایانی هستیم که باعث ایجاد محدودیت در سفر به برخی کشورها می شوند.برای مثال در سال 2003 و 2021 برای سفر به نیجریه توصیه احتیاطی به دلیل دیده شدن چند فرد مبتلا اعلام شد.حالا پس از گذشت چندین سال از شیوع این بیماری، دوباره شاهد گسترش این ویروس با آمار خطرناکی در جهان هستیم.

آبله میمونی در ایران

با توجه به شیوع و گستردگی این بیماری در جهان، دور از انتظار نبود که بیماری آبله میمون به ایران هم برسد. (25 مرداد 1401) سخنگوی وزارت بهداشت از شناسایی اولین مورد مبتلا به آبله میمونی در کشور خبر داد. شخص مبتلا خانمی 34 ساله ساکن اهواز ، که احتمالا بیماری را از همسر خود که از کشور کانادا به ایران سفر کرده، گرفته بود .علائم ایشان ضایعات و بثورات پوستی بود. پس از تایید آزمایشPCR اولیه این شخص فوراً به قرنطینه منتقل شده و دوره بیماری را سپری کرد.

با توجه به گزارش جهانی این بیماری در بین همسایگان ایران دیده شده است. به دلیل ورود قطعی این ویروس به ایران، میزان شیوع این ویروس در جهان و همچنین تجمع زیاد مسافران از کشورهای دیگر در پیاده روی اربعین درکشور عراق احتمال افزایش تعداد مبتلایان در ایران نیز وجود دارد. به همین منظور گفتگویی با رئیس گروه بیماری های واگیر مرکز بهداشت استان مرکزی آقای دکتر علی منصوری در اینباره انجام شده است.



به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از استان مرکزی؛

آبله میمونی چیست؟

آبله میمونی بیماری بومی کشورهای آفریقایی مرکزی و غربی است، از کانون آلوده خود(کشورهای آفریقایی) حرکت و به کشورهای دیگر نیز سرایت کرده است، امسال این بیماری در کشورهایی دیده شده که به صورت بومی وجود نداشته است .و این نگرانی وجود دارد .آبله میمون یک عفونت ویروسی نادر و شبیه به آبله انسان است. ویروس آبله میمون از جنس ارتوپوکس ویروس از خانواده پاکس ویریده است. ارتوپوکس ویروس شامل ویروس واریولا، ویروس واکسینیا و ویروس آبله گاوی است. از عوارض آبله میمونی می توان به بروز عفونت های پوستی ثانویه، ذات الریه، گیجی و مشکلات چشمی اشاره کرد.

چرا به این بیماری آبله میمونی گفته می شود؟

این بیماری آبله میمونی نامیده می شود زیرا اولین بار در سال 1985در میان میمون هایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری می شدند شناسایی شد .این بیماری بعدها در سال 1970 در انسان نیز مشاهده شد.

آبله میمونی چه علائمی دارد؟

آبله میمونی مشابه به آبله مرغان است اما شدت و سرایت پذیری آن کمتر است. تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، سطح انرژی پایین، تورم گره های لنفی و دانه ها یا تاول های پوستی است. دانه های پوستی معمولا در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار می شوند .تاول ها ممکن است صاف یا کمی برجسته باشند، با مایع شفاف یا زرد پر شده و سپس پوسته و خشک شده و بریزند. تعداد تاول ها در یک فرد می تواند از چند عدد تا چند هزار متغیر باشند. دانه ها روی صورت، کف دست ها و کف پا متمرکز می شوند. آنها همچنین می توانند در دهان و اندام تناسلی و چشم یافت شوند.

آبله میمونی چگونه سرایت می کند؟

این بیماری از طریق تماس نزدیک با حیوان یا فرد آلوده و لمس اشیا مورد استفاده بیمار منتقل می شود. همچنین واکسن آبله مرغان و مصرف داروهای ضد ویروسی می تواند به تسکین علائم بیماری آبله میمونی نیز کمک کند.



آیا افراد ممکن است از آبله میمونی بمیرند؟

درصد بیماران در کشورهای توسعه نیافته 5درصد ودر کشورهای توسعه یافته 1درصد مرگ و میر گزارش شده است علت این اختلاف را می توان نظام مراقبت های بهداشتی و تشخیص خوب آنها دانست و در کشورهای توسعه یافته درمان های موثری برای بیماری ها دارند و می توانند باعث کاهش مرگ و میر شود.

در بیشتر موارد، علایم آبله میمونی به خودی خود در عرض چند هفته از بین می رود، اما در برخی افراد می تواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود. نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه ای ممکن است در معرض خطر علایم جدی تر و مرگ ناشی ازآبله میمونی باشند. عوارض موارد شدید آبله میمونی شامل عفونت های پوستی، ذات الریه، گیجی و عفونت های چشمی است که می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود. در زمان های اخیر حدود 3تا 6درصد مرگ مبتلایان در کشورهای بومی گزارش شده اند که اغلب در کودکان یا افرادی بوده است که ممکن است دچار مشکلات سلامتی دیگری بوده باشند. توجه به این نکته مهم است که این رقم ممکن است بیش از مقدار حقیقی برآورده شده باشند زیرا نظام مراقبت در کشورهای بومی محدود است.

چگونگی انتقال آبله میمونی در انسان؟

راه انتقال آن از طریق حیوان به انسان، انسان مبتلا به انسان و همچنین گزش کنه است. آبله میمونی می تواند هنگام تماس فیزیکی با حیوان آلوده به انسان سرایت کند. میزبانان جانوری این ویروس شامل جوندگان هستند. خطر انتقال و ابتلا به آبله میمونی از جانوران را می توان با پرهیز از تماس محافظت نشده با جانوارن وحشی کاهش داد، به ویژه آنهایی که بیمار یا مرده هستند(از جمله گوشت و خون حیوانات). در کشورهای بومی که جانوران حامل آبله میمونی هستند، هر غذای حاوی گوشت یا اجزا و احشای حیوان باید قبل از خوردن کاملا پخته شود.



آبله میمونی چگونه از فردی به فرد دیگر سرایت می کند؟

افراد مبتلا به آبله میمونی طی زمانی که علایم دارند(معمولا بین دو تا چهار هفته) سرایت دهنده هستند. افراد ممکن است از طریق تماس جسمی نزدیک با فردی که علایم دارد، به آبله میمونی مبتلا شود. به ویژه دانه های پوستی، مایعات بدن(مانند آب، چرک یا خون ناشی از تاول های پوستی)و دلمه ها عفونی هستند. لباس ،روتختی، حوله یا اشیایی مانند قاشق و چنگال ظروف غذاخوری که در اثر تماس با فرد مبتلا به ویروس آلوده شده اند نیز می توانند دیگران را دچار کنند.

علایم بیماری آبله میمونی چیست؟

آبله میمونی از طریق ترشحات پوستی و دهانی، ترشحات تنفسی و دهان و همچنین جنسی انتقال یابد به همین دلیل استفاده از ماسک در تجمعات و شستن دست ها با آب و صابون و رعایت نکات بهداشتی به خصوص فاصله 1 تا 2 متر با افراد مشکوک توصیه می شود.

به چه میزان این بیماری در بدن باقی می ماند؟

دوره کمون بیماری از 6تا 12روز می تواند باشد آبله میمونی یک بیماری به اصطلاح ""خود محدودشونده"" است، به این معنا که علائم آن به طور خودبه خودی ظرف 2 تا 3 هفته از بین می رود.

آیا درمانی برای آبله میمونی وجود دارد؟

علائم آبله میمونی اغلب خود به خود و بدون نیاز به درمان برطرف می شود. مراقبت از دانه های پوستی با اجازه دادن به خشک شدن در صورت امکان یا پوشاندن با یک پانسمان مرطوب برای محافظت در صورت نیاز بسیار مهم است. باید از لمس هرگونه زخم در دهان یا چشم خودداری کرد. می توان از دهانشویه و قطره چشم که حاوی کورتون نباشد استفاده کرد. و ایمونوگلوبولین آبله ممکن است برای موارد شدید توصیه شود. یک داروی ضد ویروس که برای درمان آبله ساخته شده بود نیز در ژانویه 2022 برای درمان آبله میمونی تایید شده است.

راه پیشگیری از این بیماری چگونه است؟

پرهیز از تماس پوست به پوست یا ارتباط رو در رو با افراد دارای علائم، و تمیز نگه داشتن دست ها را می توان از جمله روش های پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی دانست .

تا امروز چه اقداماتی در زمینه پیشگیری از آبله میمونی در استان مرکزی انجام شده است؟

خوشبختانه در چند سال گذشته موردی از این بیماری در استان گزارش و ثبت نشده و استان های هم مرز کشور افغانستان به دلیل رفت و آمدهای بعضا بی رویه دام، بیشتر دچار مشکل می شود که ممکن است به استان های دیگر در کشور هم انتقال دهد.

در پیاده روی اربعین چقدر احتمال شدت گرفتن این بیماری زیاد است و چگونه باید زوار از خودشون مراقبت کنیم؟

در ازدحام خطر انتقال این بیماری وجود دارد و احتمال تماس پوستی با فرد مبتلا در واقع که دارای علایم بیماری است زیاد است و از این طریق امکان انتقال بیماری وجود دارد.

این بیماری از طریق تنفس امکان انتقال دارد بنابراین تماس های نزدیک بین فرد و فرد آلوده احتمال انتقال بالایی دارد بنابراین در ازدحام جمعیت این تهدید وجود دارد

در پیاده روی اربعین علاوه بر کرونا، وبا ،و بیماری های واگیردار دیگر خطر انتقال بیمای آبله میمونی وجود دارد که افراد باید به شدت خود مراقبتی کنند و تمامی موازین بهداشتی را رعایت کنند بهترین روش خودمراقبتی اجتناب از تماس های نزدیک است رعایت حداقل فاصله اجتماعی 2تا 3متر است .استفاده از ماسک به صورت صحیح (حداکثر استفاده ای که از آن می شود2تا 3ساعت باشد و در مواقعی که کمبود ماسک وجود دارد تا 8ساعت هم می شود استفاده کرد و شستن مرتب دست ها با آب و صابون ،اجتناب از تماس با حیوانات.

چگونه می توان از خود و دیگران در برابر آبله میمونی در پیاده روی اربعین محافظت کرد؟

با محدود کردن تماس با افرادی که مشکوک به آبله میمونی هستد یا ابتلای آنها تایید شده ،خطر ابتلای خود را کاهش داد.

استفاده از ماسک طبی، مرتب دستها را با آب و صابون یا محلول دست حاوی الکل تمیز کرد. از وسایل شخصی مانند ،لباس، روتختی، حوله و قاشق و چنگال و .. استفاده شود.

آیا کودکان می توانند به آبله میمونی مبتلا شوند؟

کودکان بیشتر از نوجوانان و بزرگسالان مستعد ابتلا به علایم شدید آبله میمونی هستند این ویروس همچنین می تواند به جنین یا طی تماس جسمی اولیه از مادر به نوزاد منتقل شود.

اگر فردی احساس کرد که به آبله میمونی مبتلا شده است باید چکار کند ؟

اگر فکر می کند علایمی دارد یا در تماس نزدیک با فردی مبتلا به آبله میمونی بوده برای مشاوره ، آزمایش و مراقبت های پزشکی با پزشک یا مراقبت سلامت خود تماس بگیرد .در صورت امکان خود را ایزوله کند و از تماس نزدیک با دیگران خودداری کند به طور مرتب دست ها را تمیز کند.

و برای محافظت از دیگران در برابر عفونت سریع به مراکز درمانی مراجعه کرده و سریع مورد معاینه قرار گرفته و کادر درمان اقدامات تشخیصی مانند نمونه برداری را انجام دهند. در صورت نیاز بتوانند خدمات مراقتبی مناسب را به فرد مبتلا ارائه دهند.

اقدامات مرکز بهداشت استان مرکزی در رابطه با آبله میمونی چه بوده است؟

اقداماتی که در دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام شده است برگزاری وبینار برای همکاران در سطح شهرستان ها، تولید و توزیع موارد آموزشی که به صورت پوستر و بروشور بین همکاران بهداشت و درمان در شهرستان ها توزیع شده است. دایر کردن آزمایشگاه که موارد مشکوک به آبله میمونی در آن نمونه هاش گرفته می شود که دانشگاه ساوه، قم ، خمین قطب این دانشگاه ها است تا حدود 4یا 5مورد مشکوک وجود داشته در استان که خوشبختانه هیچ مورد آن مثبت تشخیص داده نشده است.



پاسخ سازمان جهانی بهداشت به پیام های حاوی انگ که در فضای مجازی در ارتباط با آبله میمونی در حال پخش است چیست؟

سازمان بهداشت جهانی کاملا شفاف ابراز می کند که این نگاه درست نیست. در وهله اول، هر کسی که تماس جسمی نزدیک از هر نوع با فردی که آبله میمونی دارد، صرف نظر از اینکه چه کسی است، چه کار می کند، با چه کسی چه نوع رابطه ای داشته، و یا هر عامل دیگری، در معرض خطر است. ثانیا انگ زدن به مردم به دلیل ناخوشی یا بیماری ناپسندیده است تنها تاثیر انگ زدن به احتمال زیاد بدتر کردن اوضاع است و ما را از پایان دادن هر چه سریعتر به این بیماری باز می دارد. ما باید همه با هم متحد شویم تا به مراقبت و محافظت از کسی که مبتلا شده یا کسانی که از دیگران مراقبت می کنند کمک کنیم. ما می دانیم که چگونه باید این بیماری را متوقف کنیم و چگونه می توانیم از خود و دیگران محافظت کنیم انگ زدن و تبعیض هرگز پسندیده نیست و فقط به صحبت در مورد این طغیان اخیر محدود نمی شود ما هم در این هنگامه باهم هستیم .

انتهای پیام /طاهره جوکار